اثر محافظتی ژل رویال بر بافت کبد رت های بالغ ماده در سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربی

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) یکی از اختلالات بالینی شایع است که در 10-5% زنان در سنین باروری مشاهده می شود و از علائم بالینی آن می توان به عدم تخمک گذاری، هایپرآندروژنیسم، هیرسوتیسم و مقاومت به انسولین اشاره نمود. این مطالعه با هدف تعیین اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت کبدی در رت های پلی کیستیک انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 32 رت بالغ ماده با نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه   8 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل که فقط آب و غذای معمولی دریافت کردند؛ 2- گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربی (pco)، که با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرایت به میزان mg4 (ml4/0) به ازای هر رت، این سندرم در آنها القا شد؛ 3- گروه کنترل ژل رویال که روزانه ژل رویال را با دوز mg/kg90 به صورت مایع خوراکی دریافت کردند؛ 4- گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک - ژل رویال که همانند گروه دوم تخمدان پلی کیستیک در آنها القا و با ژل رویال همانند گروه سوم تیمار شدند. دوره تیمار در این تحقیق 63 روز (9 هفته) بود. در پایان دوره، خون تمامی موش ها جهت آنالیز بیوشیمیایی گرفته شد و سپس بافت کبدی آنها جهت مطالعات بافتی با h&e; و sudan black رنگ آمیزی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه و توکی صورت گرفت. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در این بررسی ژل رویال باعث کاهش ذخایر چربی سلول های کبدی در رت های گروه پلی کیستیک تجربی شد و آثار تخریبی ناشی از استرس اکسیداتیو سندرم تخمدان پلی کیستیک را در بافت کبدی رت های گروه پلی کیستیک تحت تیمار با ژل رویال کاهش داد. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه ژل رویال می تواند اثر حفاظتی بر بافت کبدی رت های پلی کیستیک داشته باشد.